بیماری سل3
راههای ابتلا
اصلیترین راه ابتلا استنشاق ترشحات یا غبار آلوده به باسیل سل میباشد که معمولاً ناشی از تماس با بیمار سلی درمان نشده میباشد. ولی سل گاوی میتواند از طریق مصرف لبنیات آلوده و غیر پاستوریزه نیز انسان را آلوده نماید. بیماری سل به وسیله قطرههای ریز موجود در هوا از فردی به فرد دیگر منتقل میشود و اغلب افرادی را که در ارتباط نزدیک با فرد بیمار باشند را درگیر میکند. لذا باید بیمار به بیمارستان منتقل شود و یا تحت درمان صحیح قرار بگیرد. یک سرفه میتواند حدود 3?000 ریزقطره عفونی تولید کند.این ریزقطرهها به سرعت خشک میشوند و در هوا معلق میمانند و در صورت استنشاق وارد ریه افراد میشوند. بنابراین افراد مبتلا هنگام عطسه و سرفه باید همیشه برای پوشاندن دهان و بینی خود از دستمال استفاده نمایند و پس از آن، دستهای خود را با دقت بشویند.
البته این به آن معنا نیست که فرد مبتلا به سل باید قرنطینه شود. در تماس کوتاه و گذرا امکان انتقال بسیار کم است. بسیاری از مردم میکروب سل در بدنشان وجود دارد اما مبتلا به بیماری سل فعال نیستند. سل از طریق حشرات نیز منتقل میشود.
این باکتری میتواند تمامی اعضای بدن را گرفتار کند اما بیشتر ریهها را گرفتار میکند. باکتری سل پس از ورود به ریهها در آنجا تکثیر پیدا میکند و معمولاً پس از تحریک سیستم ایمنی بر آن در همان محل به صورت نهفته باقی میماند و در صورت ایجاد شرایط مساعد ممکن است سل ریوی بروز کند. گاهی باکتری پس از تکثیر در ریهها از طریق خون به سایر اعضای بدن منتقل میشود و ایجاد سل در آن عضو مینماید. ندرتاً باکتری بلافاصله پس از ورود به ریهها، شروع به فعالیت و تکثیر میکند و موجب بیماری فعال درریهها میگردد که این نوع در کودکان و بیمارانی که اختلال سیستم ایمنی دارند، شایعتر است.
دیگر نامهای سل
در گذشته سل را کانسامپشن یا مصرف کننده میگفتند چرا که این گونه تصور میشد که افراد را از داخل میخورد و با سرفه خونی و زردی همراه است. سل جلدی نیز یکی دیگر از نامهای عامیانه بود. دشمن پادشاه نیز نام دیگری بود چون اعتقاد بر این بود که پادشاه با دست زدن به افراد سلی آنها را شفا میدهد. پوت و یا گیبس مفصلی نیز نامیده میشد. نام کُخ نیز متداول است.
سل میلیاری که با نام سل ارزنی نیز شناخته میشود در بیماران با ضعف ایمنی دیده میشود. در این نوع ضایعات تحت پرتو ایکس ظاهری دانه شکل دارند.
اشکال بیماری سل
- سل ریوی که اگر ریهها را درگیر کند بیماری سل ریوی حادث میشود که خود شامل دو گروه میشود:
الف- سل ریوی با خلط مثبت (یعنی حاوی مایکوباکتریوم)
ب- سل ریوی با خلط منفی (یعنی فاقد مایکوباکتریوم)
بیماران مبتلا به سل ریوی از مهمترین گروه میباشند زیرا این گروه به عنوان مخزن بیماری در جامعه نقش دارند و موجب انتقال بیماری به سایر افراد میگردند.
- سل خارج ریوی: سل ممکن است بجز ریه اعضای مختلفی از بدن را گرفتار کند که این اعضا میتواند شامل غدد لنفاوی، استخوان و مفاصل، ستون مهرهها، دستگاه ادراری و تناسلی، شکم و روده، پریکارد قلب باشد.
عوامل مساعدکننده
بعضی از عواملی که باعث میشود آلودگی به سل تبدیل به بیماری شود یا فرد سالم در معرض بیشتری برای بیمار شدن باشد در زیر آمدهاست:
1. عفونت به ایدز (آلودگی به ایدز یکی از عوامل موثر در ابتلا به سل میباشد. فردی که به ایدز مبتلا باشد 5? احتمال دارد که به سل مبتلا شود.)
2. استفاده از مواد مخدر
3. عفونت اخیر با میکوباکتریوم توبرکلوزیس (طی 2 سال گذشته)
4. علائم رادیوگرافی قفسه سینه که دال بر سل قبلی باشد (در افرادی کامل درمان نشدهاند یا اصلاً درمان نشدهاند)
5. دیابت ملیتوس
7. درمان طولانی با کورتیکواستروییدها (داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی)
9. بیماریهای خونی (مانند لوسمی)
10. بیمارهای کلیوی پیشرفته
11. وزن بدن پایین(10? یا کمتر از 10? وزن مطلوب)
علایم بالینی
سل اولیه معمولاً بینشانه است و در جریان معاینه اطرافیان بیماران سلی کشف میشود. نشانههای بیماری عبارتاند از سرفه (معمولاً خشک)، تب، کم اشتهایی و در کودکان نارسایی رشد. نشانیهای شدیدتر بیماری ممکن است شامل حملات سرفه و دیده شدن خون در خلط باشد.
سل ممکن است بجز ریه اعضای مختلفی از بدن را گرفتار کند که این اعضا میتواند شامل غدد لنفاوی، استخوان و مفاصل، ستون مهرهها، دستگاه ادراری تناسلی، شکم و روده، پریکارد قلب باشد که بسته به ناحیه گرفتار علایم خاص خود را خواهد داشت.
در بیماریهای نوع شدید سل حدود 75? سل ریوی است که علائم آن شامل درد قفسه سینه و سرفه خونی و مزمن بیش از سه هفته و علائم سیستماتیک شامل تب و لرز، عرق شبانه، کاهش اشتها، کاهش وزن و رنگ پریدگی و خستگی مداوم میباشد. در حدود 25? سل حاد عفونت از شش شروع شده و به دیگر قسمتها سرایت میکند و باعث بروز انواع تیبی میشود. عفونت غیر ریوی در پرده جنب، سیستم عصبی مرکزی و مننژ، غدد لنفاوی، حلق، سیستم تناسلی، مفاصل و استخوانها دیده میشود. هرچند عفونتهای غیر ریوی واگیر دار نیستند ولی ممکن است با نوع واگیر دار ریوی همزمان باشد.
کلا هر بیماری که یک یا چند علائم زیر را داشته باشد باید مشکوک به بیماری سل شد:
1. سرفه(معمولاً خشک) بیش از 2 هفته(شایعترین علامت)
2. تب و عرق شبانه
3. بی اشتهایی
4. خلط فراوان
درد قفسه سینه
کلمات کلیدی :